Diana werd geboren in 1972 en groeide op in de buurt van Amsterdam. Ze studeerde toegepaste wiskunde en informatica en werkte jarenlang als wiskundig modelleur.

Eind 2020 deed haar dochter onderzoek naar Junk Art voor haar eindexamen en kwam op het idee om Vermeers Meisje met de parel na te maken met oude rommeltjes die ze in en rond het huis kon vinden. Moeder en dochter werkten nauw samen in dit proces van het verzamelen, sorteren en lijmen van de honderden stukken. Ze waren verbijsterd door het resultaat en een nieuwe passie was geboren. “Net als bij mijn oude baan geniet ik van de puzzel om het juiste stukje te vinden en op de juiste plek te krijgen.”

Voor haar werk gebruikt ze alles van de juiste maat, vorm en kleur, zoals plastic speelgoed, kralen, knopen, logostukken, schelpen en plastic doppen. Geen van de objecten is geverfd om de oorspronkelijke kleur te veranderen. Veel van haar voorwerpen krijgt ze van familie en vrienden, koopt ze in kringloopwinkels of vindt ze op straat. Met dit materiaal creëert ze bekende schilderijen en portretten.

Diana's werk moet vanuit twee posities worden bekeken: van een afstand om het portret te herkennen en van dichtbij om de gebruikte voorwerpen te ontdekken. Het werk bestaat uit zoveel objecten dat je elke keer dat je ernaar kijkt iets nieuws ontdekt.

“De rommel van anderen is van grote waarde voor mij en met mijn kunst hoop ik mensen wakker te schudden in deze wegwerpmaatschappij en ze  verder te laten kijken dan het materiële nut van alledaagse voorwerpen voordat ze worden weggegooid.”